Bedankt official
In de week van de official vinden we het extra belangrijk om hen in de bloemetjes te zetten! We zijn hen zo enorm dankbaar! 
Mijn ervaringen als official zijn nog minimaal. Maar mijn zoon zwemt al een heel aantal jaren mee in het competitie-circuit. Ik ben tot nu toe al altijd gaan supporteren voor hem. Ik vind het bewonderenswaardig wat officials allemaal doen, wat zij betekenen voor onze zwemmers. Daarom heb ik mij ook geëngageerd om deze functie op mij te nemen. En om eerlijk te zijn: het is TOF om de wedstrijd van dichtbij mee te maken. De beleving is veel intenser. Het is een meerwaarde voor de club dat ouders zich inzetten, maar ook voor het zwemmen als sport is het belangrijk dat er hulp komt uit alle hoeken. Uiteindelijk willen we allemaal dat onze kinderen een hobby hebben waar ze zich volledig en 100 % voor kunnen en willen inzetten.
Verhaal van 30 jaar Sporta-scheidsrechter. Toen mijn zonen de liefde voor het volleybal te pakken kregen en men scheidsrechters nodig had bij de club besloot ik om scheidsrechter te worden. Eerst in september 1990 bij de Vlaamse Volleybalbond, om dan drie jaar later ook de stap te zetten bij het toen genaamde Katholiek Sportverbond, nu al enkele jaren omgedoopt tot Sporta. Veel vrouwen zijn er nog niet in het scheidsrechterskorps te vinden. Ik had nooit kunnen denken om het na dertig seizoenen nog altijd even graag te doen. Het blijft een leuke hobby, vooral om sociale contacten te blijven hebben. Op vrijdagavond kan men mij dus bijna steevast in één of andere sporthal tegenkomen. Ik ben nog altijd gemotiveerd om dit te blijven doen, zolang mijn gezondheid het toelaat.
Vele jaren terug ben ik life op radio 2 Antwerpen geweest in het programma van Luc Appermont, de zoete inval. Mijn vraag was: waarom tonen een 10 tal vrouwen per week hun borst aan mij. De panel leden hebben het niet geraden. Uitleg is: tijdens de controle van truitjes nummers voor de wedstrijd hebben de dames in de winter altijd een sweater aan. Zij moeten deze dan langs 1 zijde omhoog trekken om hun truitjes nummer te tonen. Vandaar dat sommigen heel fier hun "uiteraard bedekte " borst toonden.
Voor mij is elke wedstrijd even belangrijk eender welke reeks de ploegen gerangschikt staan. Wat mij week op week de kracht, moed, motivatie en vooral zin geeft om te blijven te gaan is vooral het engagement dat de meeste Dames en heren tonen. Dikwijls ondanks achterstand of verlies er blijven voor vechten is zo mooi om te zien. Ook de sportiviteit is hier meestal eerder dan de onbestaande. Als ik op het einde van de wedstrijd hoor dat ze plezier hebben gehad ondanks een nederlaag is dat het allermooiste.
Via dit bericht maak ik even gebruik om het Sporta team te bedanken voor de mogelijkheid die ik kreeg om voor Sporta te jureren. Een eerste keer bij Sporta aan de jury tafel was heel leuk, met lieve mensen die weten waar de sport voor staat, gedreven en rechtvaardig jureren daar draait het om!
Zo fijn om mee te mogen bouwen aan een eerlijke, genuanceerde en goed onderbouwde jurering waarbij elke prestatie naar waarde geschat wordt. Bedankt voor de fijne omkadering!
Ik heb alleen maar leuke, en mooie herinneringen als jurylid tumbling bij sporta! Bij de airtrack wedstrijd in februari (te Ruisbroek) herinner ik mij dat ik té ijverig was. Na de eerste ronde berekende ik snel zelf al mijn puntentotalen. Toen de papieren bij de mensen van IT kwamen keken zij heel verbaasd. Bleek dat zij gewoon onze aftrekken ingaven en dat de computer alles zelf berekende 
Was dit even relaxter voor mij bij de tweede ronde! Ook de tumbling wedstrijd in Zoersel was een zeer fijne gebeurtenis. Het is altijd fijn om ex-collega juryleden terug te zien en ondertussen bij te praten over de afgelopen (corona) jaren. Wat hebben we er toen van genoten om samen na lange tijd terug aan de jurytafel te zitten. Ook al zien we elkaar niet vaak, we voelen ons steeds verbonden met andere juryleden. Het is onze ‘community’
Beste Sporta, ik ben reeds 10 jaar actief als speler, trainer gedurende twee jaar, coach van onze damesploeg, scheidsrechter van onze eerste ploeg, deeltijds coach van de eerste ploeg en sinds kort bestuurslid van Hubevo. Hubevo, een zeer actieve club met 3 ingeschreven ploegen waar ik zowel op recreatief als op zeer vermakelijk gebied mijn gading kan vinden. Wat mij het meeste als anekdote is bij gebleven was een uitmatch in het Leuvense, waar buiten geen opspansysteem voor het net ( we gebruikten dan maar onze schoenveters! ) ook nog bleek dat de thuisscheidsrechter zijn fluitje niet bij had. Na enig zoekwerk en herseninspanning vonden we een ballon waarin een ballonfluitje stak. De thuisscheidsrechter heeft dit dan maar gebruikt als wedstrijdfluitje met zeer hilarische toestanden en geluiden
Ik hoop nog vele jaren te kunnen genieten van het Sporta-sportgebeuren.
... 
enorm veel hartjes voor alle mooie verhalen!
Omdat voor ons alle officials 'Official van het jaar' zijn verlootten we 2x een bongo bon dankjewel onder de wedstrijddeelnemers. Profciat Jos Lismont en Nele Smet.
Er werd hen namelijk gevraagd om een mooi verhaal, hun motivatie of een leuke anekdote met ons te delen!
Bij deze een greep uit de hartverwarmende inzendingen.
Mijn ervaringen als official zijn nog minimaal. Maar mijn zoon zwemt al een heel aantal jaren mee in het competitie-circuit. Ik ben tot nu toe al altijd gaan supporteren voor hem. Ik vind het bewonderenswaardig wat officials allemaal doen, wat zij betekenen voor onze zwemmers. Daarom heb ik mij ook geëngageerd om deze functie op mij te nemen. En om eerlijk te zijn: het is TOF om de wedstrijd van dichtbij mee te maken. De beleving is veel intenser. Het is een meerwaarde voor de club dat ouders zich inzetten, maar ook voor het zwemmen als sport is het belangrijk dat er hulp komt uit alle hoeken. Uiteindelijk willen we allemaal dat onze kinderen een hobby hebben waar ze zich volledig en 100 % voor kunnen en willen inzetten.Verhaal van 30 jaar Sporta-scheidsrechter. Toen mijn zonen de liefde voor het volleybal te pakken kregen en men scheidsrechters nodig had bij de club besloot ik om scheidsrechter te worden. Eerst in september 1990 bij de Vlaamse Volleybalbond, om dan drie jaar later ook de stap te zetten bij het toen genaamde Katholiek Sportverbond, nu al enkele jaren omgedoopt tot Sporta. Veel vrouwen zijn er nog niet in het scheidsrechterskorps te vinden. Ik had nooit kunnen denken om het na dertig seizoenen nog altijd even graag te doen. Het blijft een leuke hobby, vooral om sociale contacten te blijven hebben. Op vrijdagavond kan men mij dus bijna steevast in één of andere sporthal tegenkomen. Ik ben nog altijd gemotiveerd om dit te blijven doen, zolang mijn gezondheid het toelaat.Vele jaren terug ben ik life op radio 2 Antwerpen geweest in het programma van Luc Appermont, de zoete inval. Mijn vraag was: waarom tonen een 10 tal vrouwen per week hun borst aan mij. De panel leden hebben het niet geraden. Uitleg is: tijdens de controle van truitjes nummers voor de wedstrijd hebben de dames in de winter altijd een sweater aan. Zij moeten deze dan langs 1 zijde omhoog trekken om hun truitjes nummer te tonen. Vandaar dat sommigen heel fier hun "uiteraard bedekte " borst toonden.Voor mij is elke wedstrijd even belangrijk eender welke reeks de ploegen gerangschikt staan. Wat mij week op week de kracht, moed, motivatie en vooral zin geeft om te blijven te gaan is vooral het engagement dat de meeste Dames en heren tonen. Dikwijls ondanks achterstand of verlies er blijven voor vechten is zo mooi om te zien. Ook de sportiviteit is hier meestal eerder dan de onbestaande. Als ik op het einde van de wedstrijd hoor dat ze plezier hebben gehad ondanks een nederlaag is dat het allermooiste.Via dit bericht maak ik even gebruik om het Sporta team te bedanken voor de mogelijkheid die ik kreeg om voor Sporta te jureren. Een eerste keer bij Sporta aan de jury tafel was heel leuk, met lieve mensen die weten waar de sport voor staat, gedreven en rechtvaardig jureren daar draait het om!Zo fijn om mee te mogen bouwen aan een eerlijke, genuanceerde en goed onderbouwde jurering waarbij elke prestatie naar waarde geschat wordt. Bedankt voor de fijne omkadering! Ik heb alleen maar leuke, en mooie herinneringen als jurylid tumbling bij sporta! Bij de airtrack wedstrijd in februari (te Ruisbroek) herinner ik mij dat ik té ijverig was. Na de eerste ronde berekende ik snel zelf al mijn puntentotalen. Toen de papieren bij de mensen van IT kwamen keken zij heel verbaasd. Bleek dat zij gewoon onze aftrekken ingaven en dat de computer alles zelf berekende Was dit even relaxter voor mij bij de tweede ronde! Ook de tumbling wedstrijd in Zoersel was een zeer fijne gebeurtenis. Het is altijd fijn om ex-collega juryleden terug te zien en ondertussen bij te praten over de afgelopen (corona) jaren. Wat hebben we er toen van genoten om samen na lange tijd terug aan de jurytafel te zitten. Ook al zien we elkaar niet vaak, we voelen ons steeds verbonden met andere juryleden. Het is onze ‘community’ Beste Sporta, ik ben reeds 10 jaar actief als speler, trainer gedurende twee jaar, coach van onze damesploeg, scheidsrechter van onze eerste ploeg, deeltijds coach van de eerste ploeg en sinds kort bestuurslid van Hubevo. Hubevo, een zeer actieve club met 3 ingeschreven ploegen waar ik zowel op recreatief als op zeer vermakelijk gebied mijn gading kan vinden. Wat mij het meeste als anekdote is bij gebleven was een uitmatch in het Leuvense, waar buiten geen opspansysteem voor het net ( we gebruikten dan maar onze schoenveters! ) ook nog bleek dat de thuisscheidsrechter zijn fluitje niet bij had. Na enig zoekwerk en herseninspanning vonden we een ballon waarin een ballonfluitje stak. De thuisscheidsrechter heeft dit dan maar gebruikt als wedstrijdfluitje met zeer hilarische toestanden en geluiden Ik hoop nog vele jaren te kunnen genieten van het Sporta-sportgebeuren. ... enorm veel hartjes voor alle mooie verhalen!